İnsan,insanı korkutuyor...
Hayat masum...
İnsan,insanı acıtıyor...
İnsan,insanı yaralıyor...
İnsan,insanı ağlatıyor...
Hayat masum...
Hayat masum...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
İşte öz bu... Hayatta bir şey yok ki... Hayatı çizenler insanların kendileridir. İnsan kendisine nasıl bir hayat istiyorsa on çizer ve yaşar. Ama insan bencildir. Çıkarlarıyla bir hayat kurar. Bazen çıkarları peşinde giderken başını belalara sokar. Sonra sanki kendisinin hiç kabahatı yokmuş gibi, suçu hayata yükler..
Anneler babalar çocuklarının ellerine oyuncak tabancaları, arabaları alırken masumdurlar. Ama aynı çocuklar büyüyünce, ellerine tabancaların gerçeğini, babalarının arabaları alarak/çalarak hız yapıp kazalara sebep verirlerse, bu hayatın suçu olur onlarca. Kendilerinin yaptığı hiç bir şey yoktur..
Kesinlikle katılıyorum. Hayat masum.. Hayatı karartan insan suçludur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta