İnsan,insanı korkutuyor...
Hayat masum...
İnsan,insanı acıtıyor...
İnsan,insanı yaralıyor...
İnsan,insanı ağlatıyor...
Hayat masum...
Hayat masum...
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
İşte öz bu... Hayatta bir şey yok ki... Hayatı çizenler insanların kendileridir. İnsan kendisine nasıl bir hayat istiyorsa on çizer ve yaşar. Ama insan bencildir. Çıkarlarıyla bir hayat kurar. Bazen çıkarları peşinde giderken başını belalara sokar. Sonra sanki kendisinin hiç kabahatı yokmuş gibi, suçu hayata yükler..
Anneler babalar çocuklarının ellerine oyuncak tabancaları, arabaları alırken masumdurlar. Ama aynı çocuklar büyüyünce, ellerine tabancaların gerçeğini, babalarının arabaları alarak/çalarak hız yapıp kazalara sebep verirlerse, bu hayatın suçu olur onlarca. Kendilerinin yaptığı hiç bir şey yoktur..
Kesinlikle katılıyorum. Hayat masum.. Hayatı karartan insan suçludur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta