Hayat Limanından Bir Gemi Kalkar

bir gemi kalkar hayat limanından
bir çocuk düşer uçurtmanın kanatlarından

her gün hayat limanından bir gemi kalkar
bir daha geri dönmeyecekleri toplar
bitmiştir
umutlar
aşklar
o yolcular için
yok oluş başlar

bir gemi kalkar hayat limanından her gün
boş seferi yoktur
niceleri yaşarkende unutulmuştur
her unutulan biraz ölmüştür
bazılarına “ölüm kurtuluştur” deselerde inanmayın
her ölüm erken olmuştur

bir gemi kalkar hayat limanından
yaşlı gözler martı olup uçar ardından
ve bir çift el düşer günlerin yakasından

her gün bir gemi kalkar hayat limanından
o gemide bende olurum
geldiğinde o an
ben öldükten sonra(da) sizin olsun
yaşarken bana çok gördüğünüz sevgi işlemeli sözler
büyük laflar etmeyin ardımdan
biliyorum araya fazla zaman girmeden
diger ölüler gibi
ben de unutulurum
hüzün olup damlamasam ayın yarasından
sizi izlerim yıldızların arasından

bir gemi kalkar hayat limanından
bir gün ben de olurum yolcuları arasında
dosta pamuk düşmana yumruk oluşu ellerimin
yazamadığım dizeleri yarım kalan şiirimin
anılarım
bir de yaşıyamadıklarım yanımda
yalnız yaşadıklarından değil
insan yaşıyamadıklarından da sorumludur aslında
sanmayınki her pislik çıkar musalat taşında

öldükten sonra nedense herkesin sayfası beyazdır
üşütür uğurlayanları
ölüm ayazdır

rüzgârın dudağından düşmüşse türküsü
yatağında sessizliğe gömülmüşse deli dolu akan su
tepemizden sıcak sıcak bakan güneş
gökyüzü kovanında ışık veren
ve karanlıkları delen ay ve yıldızlar
ağaçlar kuşlar çiçekler
günleri dantelleyen börtü böcekler
bütün güzellikler katılıyorsa yasına
hayat limanından kalkan gemi
çocuk almıştır yolcuları arasına
kocaman acı bırakarak günün ortasına
çocuklar ki gülücük düşürür yüreklerimizin pasına

bir gemi kalkar hayat limanından
zor ilerler dalga dalga gözyaşlarından
ne yâr koynuna benzer
ne de ana rahmine
onlar kadar sıcak değil topraklar
ama dalında kalmaz yapraklar

her gün hayat limanından kalkar bir gemi
yoktur boş seferi
giderseniz bir daha dönemesiniz geri
ve orda bulamasınız sevgileri
ertelemeyin yaşamak istediğiniz güzellikleri

hayat limanından her gün bir gemi kalkar
gözyaşlarına çarpa çarpa yol alır
sonsuz ayrılıklar
ardında kalır

gidene bir daha asla ulaşılmaz
(ve) ölüm paylaşılmaz
sesimde hüzün var
hayat limanından bir gemi kalkar

insan ölüme ilk adımını doğduğu an atar
herkes düşer yaşam sevdasına
bazısı özenilecek bir yaşam sığdırır
doğum ile ölüm arasına
bazısı onurunu da satar

neden korku büyütür mezarlıklar
orda sevdiklerimiz yatar
hayat limanından her gün bir gemi kalkar
herkesin ölüme bir bileti var