Kan kırmızısına dönüyor güneş batarken,
Şiir dolu geceler kalemde tükenirken…
Yıllar yalnızlığımı çoğaltarak geçip gidiyor,
Hayat limanına yavaş yavaş yaklaşırken…
Birbirine düşman kesiliyor akrep ve yelkovan,
Çizikler çoğaldıkça acıdan biçare suretlerde,
Kimi vuslat diyor kimi zaman,
Hayat limanından gidenlerin ardından…
Gözlerde damla damla hasret çoğalırken,
Bir türkü tutturuyor âşıklar inceden,
Bideva eller kalkıyor vedaya yerinden,
Hayat limanından sevilenler ayrılırken…
En güzel çiçekler bırakılıyor solmaya,
Hatıralar, acılar, sevinçler bırakılıyor,
Bivefa dostlar yalnızlığa bırakılıyor,
Ayrılırken sessizce hayat limanından…
Celâlettin YÜNEL
26 MART 2013
21:35
Kayıt Tarihi : 26.7.2023 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!