Hayat(larım) Şiiri - Suphi Sekü

HAYATLARIM
Senin kaç hayatın var?
Bir mi? Üç mü
Hissettiğin, gördüğün, dokunduğun
Yaşadığın
Her şeye rağmen terk edemediğin
Kimi zaman
Kanatlanıp uçtuğun, mutlu olduğun
gerçek hayat
Yaşam mengenesinde rendelendiğin
tortunu
Yerde gördüğün halde
Süpüremediğin bütün kirlerine bile
aşık olduğun
Döküntülerini
Mıknatıs gibi kendisine çeken bir cezbe
Bitevi
Para, makam, aşk, güç, gurur, enaniyet
Bütün enler
Dilencisi olduğun ne varsa hayata dair
Sınırsız istekler

Eğer hayatın bir ise işin kolay
Yaa sabur
Tamiri mümkün, telafisiz değil
Biraz ter
Biraz emekle onarırsın
Sabırla
Biri duvarlarını kırsa onarırsın
İradenle
Kışın damın akarsa damla damla
Loğlarsın
Loğ yok sa doğa sana bir taşı bağışlar
Yontarsın

Ya hayatın bir değilse
Mütennevi ise
O zaman, aciz, çaresiz, şaşkın, güçsüz
Yılgınsın dır
Hayat mengenesinde zaman rendeler seni
Canın acır
İniltilerini sadece kendin duyarsın
Çaresizliğin pençesinde
Ne sesini duyan olur, ne de seni anlayan
Oysa ki
Herkes senin gibidir, aynısını yaşar
Farkında olmadan
Kendilerine gülerler, sana güldükleri zaman

Ya ben
Ben zavallı, ben garip, ben muzdarip
Bu diyarda
Bir tane hayatım yok ki
Tamir edeyim
Kafamın potasında
Bana acı veren herşeyi nasıl eriteyim
Sığmıyor ki
Çok hayatlarım var
Matruşka gibi
Yaşayıp gerçek sandığım hayatlar

Hayatlarım
Önüme koyduğum hedefler
Tutkularım
Sevip aşık olduğum,na mümkün vuslat
ve kederlerim

Her biri ayrı bir hayat her biri ayrı alem
Müteselsil
Yalancı bir selam ve riyakar bir tebessüm
Yapmacık
Aldatıyoruz diye aldandığımız
Ilkesizlik

Bu hayatın kapılarını kapattım
Sürmeledim
Pencerelerime siyah perdeler çektim
Pusmuşum
Odamda dipsiz uçurumlar
Ve zamansızlık

Biraz arınmak için kıyama dururken
İlk tekbirle
Seccademe düşüyor aksım
Suçlarım kıvılcım
Kor a çekiyor ayaklarımı
Yanıyorum
Hedeflerim tutkularım bitmek bilmeyen
bir serencam
Günde üç öğün dayak atıyorlar bana
Fasılasız
Tutku ve hedeflerim
Hergün biraz daha, biraz daha yükseliyor çıta
Atlayamıyorum
Sülük gibi emiyorlar kanımı
Tükendi gücüm
Yorgunum

Hayallerim
Hava gibi, ışık gibi,  ruh gibi, ses gibi,
rüzgar gibi
Sadece hissediyorum
Ama yakalanamayan, engellenemeyen
Mezara kadar
bir türlü kurtulamadığım, onutamadığım
Içimde kan dışımda deri
Ne kilitli kapıları dinliyor
Ne de pencereleri
Öldürmek isteyip öldüremediğim
Azılı düşman
Ah hayallerim ah beni rezil eden
aziz olmak dururken

Pencerelerim kapalı, kapım kilitli
Perdeler çekilmiş
Birdenbire
Bir melek beliriyor karşımda
Nur dan müteşekkil
Bir muhabbet senfonisi başlıyor
Sevgi akan
Abıhayat misali
Cennete dönüyor dünyam
Bir an da
Odamın duvarları pembeye boyanıyor
Zemin billor
Evren kadar genişliyor her taraf
Ruhumda irem

Kısa bir zaman sonra
Bir anda ve hiç acımadan
elvedasız
Gözlerimdeki feri alıp kapatıyor ışıklarımı
Zifiri karanlık
Uykumu alıp yok oluyor.
Acımasızca
Ve ben yapayalnız kimsesiz
kalıyorum
Kendi alemimin karanlığında

Ah hayat
Bir tane hayatım yok ki
Birkaç hayatım var
Peki ya senin senin kaç hayatın var
Bir mi?
Bir tane olsa, biraz emekle tamiratı mümkün
Sabırla
Biri duvarlarını kırsa, onarırdın
İradenle
Ya bir tane değilse
Benim gibi mütennevi ise
.....02. 10. 2024.....