Benim kavgam hayatla.
Birbirimize girdik.
Yakamı çekiştirip duruyor hayat,
Yüzüme beklerken,
yüreğime darbeler vuruyor hayat..
Gözlerime bir şey olmuyor ama
bakışlarım morardı,
Saçlarım dağınık değil ama
düşüncelerim dağınık..
Ağızım kanla dolu değil ama
küfürle doldu.
Üzerimi kirletmedi ama
içimi kirletti.
Kemiklerimi kırmadı ama
umutlarımı kırdı, mahvetti..
Canımı almadı ama
canım dediğimi aldı..
Güçsüz kaldım,
yapayalnız, öksüz kaldım.
Hiçbir şey yapamıyorum.
Elim kolum bana bağlı;
benden öteye gitmiyor..
İmdat! İmdat! diyorum ama
sesim de benden öteye gitmiyor, duyulmuyor..
Lanet olası hayattan kaçış yok
Ve kavgam da bitmiyor.. Olmuyor.. Ol-mu-yor.
.
Kayıt Tarihi : 23.7.2012 03:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!