Tut ki hayat bırakmış yakamı
Hüzünler çekmiş elini ayağını üzerimden
Tut ki kalmamış yürek çarpıntılarım
Vazgeçmiişim herşeyden
Şiirden de....
Tut ki ufuktan silinmiş bakışlarım
Sular serinletmiyor bedenimi
Güneş terletmeyi unutmuş beni
Tut ki vazgeçmişim herşeyden
Hayallerimden de...
Tut ki unutmuşum kendi dilimi
Saati çıkarıp kolumdan
Geçmişim zamanın ötesine
Yolculuğa çıkmışım Azrail'in atına binip
Tut ki vazgeçmiş hayat
Kurtulmuş benden.
Kayıt Tarihi : 6.9.2010 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!