Düşme hayat kucağına
Kimseler yanmaz âhına
Döktüğün hüzün yaşına
Bir tek teselli satarlar
Zaman harcar, ürkek ürkek
Ana, baba, bacı, terek
Kaybettirip önce tek tek
Sonra seni avuturlar.
Hayat öyle yer ki bazen
Uzar gider, bitmez zaman
Bulamazsın bir tek liman
Bir tek dudak buruturlar
Elde var da sende yoksa
Düşüp varlıktan yokluğa
Hasret kalmışsan tokluğa
“Cık cık” deyip kaybolurlar
Çoluk çocuk büyür gider
Sırma saçlara ak düşer
Yetememek içini yer
El uzatmaz, savuşurlar
Hayat tecrübedir fakat
Yüzüne kazınır hat hat
Acılarda ararsın tat
Bir tek ümit dağıtırlar…
Kayıt Tarihi : 3.8.2006 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!