Hayat kısa Şiiri - Hüseyin Karahan

Gönül dergâhında açmış güller kalbime vuruyor kokusu
Ölmek değil doğru yoldan ayrılmaktır bedenimin korkusu
Sadece sevmek değil yürekten bağlanmaktır âşıkların vurgusu
Toprak hasret kalırsa aşka yağmurdur bulutların duygusu.

Sen âşık ol yürekten iste sevdiğini bağlan gönülden
Her şeyi erteliyorsun farkında değilsin zaman gidiyor ömürden
Katılaştıkça kalbin farkı kalmıyor kara kömürden
Hor görme kimseyi gel sende faydalan bu tatlı sevgiden.

Yaptıklarının vebali ağırdır kurtulamazsın kalırsa mahşere
Ömür defterine yazılıyor hataların dikkat et sen her şeye
Kazanmak istiyorsan şükür et hayır ile şerre
Doğruluk tan vazgeçme düşsen de sıkıntılı büyük derde.

Nice insanlar vardı girdiler dar bir kabir’e
Dertleri dünya olmuş mal ya da mülk diyorlardı ha bire
Ne oldu hayırdır kesildi sesin girince beyaz kefene
Zulüm unutulur sanma kâr kalmaz elbet edene.