HAYAT KİBRİT ÇÖPÜDÜR
İnsan doğar sırtında, yüzlerce ton yük taşır
O yük altında inler, bir an kalbi sıkışır
Her zorluğa alışır, yaşamaya çalışır
Bazen mutlu bazen de, doğduğuna pişmandır…
Hayatı seven insan, dört eliyle sarılır
Hayattan zevk almayan, küser içe kapanır
Bir duygu karmaşası, bir ıstırap çemberi
Hayat kibrit çöpü dür, ateş söner kül kalır…
Konargöçer her insan, boşlukta bir noktadır
Fırtınaya tutulur, yağmurlarda ıslanır
Siyah beyaz film gibi, geçer gider seneler
Biter hayat oyunu, son durakta sonlanır…
Sedat Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 18.8.2020 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!