Hayat Kelepçe Vurdu Şiiri - Yüksel Bey

Gün değil, ay değil, yıllar pusatsız
Acı rüzgarlarda geceler aysız
Gök kubbe kendi çığlığında sessiz bir sancı
Hayatın yoksunluğunda
Yoksunluk nicelerine gebe.

Hayat kelepçe vurdu geçmişe geleceğe
Titredi toprak, soldu bütün çiçekler
Hayaller almış başını gitmiş
Bilinmeyen yerlerde
Umutlar yönünü şaşırmış avare.

Ferman işliyor sorgusuz sualsiz
Tüm masumiyetler bayrağını çekmiş
Yer gök şahit beyazın savunmasızlığına.

Yağmur hıçkırıyor hayatın kelepçesinde
Çöl akşamlarda bir kara bulut mülteci düşler
Söylenmeyen sözler bir uçurum kıyısı
Satırlardan satır, cümlelerden cümle
Kimi zaman bir avuç mutluluk, çoğu mutsuzluk.

Gecenin ıslığında bir kördüğüm hayatın kelepçesi
Eriyen bir zamanda tuhaf bir teslimiyet
Örselenmiş hayaller zamansızlığa hedef
Her çığlığında tutuşan yıldızlar sönük
Yıldızlar ülkesi uzak.

İnançların yüreğinde şimdi hayatın kelepçesi
Günler mi bitti yoksa geceler mi?
Seferi yok son trenin
Kesildi dönüş biletleri
Hayat kelepçe vurdu
Ölüm bile üşüdü.

Eyvallah.