Hayat Kandırdın Beni

Umutlarım vardı pamuk bulutlarda
Sarıp sarmaladığım
İçine uzanınca
Huzura vardığım

Düşlerim vardı pembe güllerde
Burcu burcu soluduğum
Soludukça
Başka âleme daldığım

Bir sevdiğim vardı
Kar beyaz yüreğimde
Adını andıkça
Hep çocuk kaldığım

Hüzünlerin gölgesinde bile
Mutlu olmayı beceren
Bir yüreğim vardı
Yorgunluk nedir bilmeyen

Masum gözlerim vardı
İhaneti, yalanı görmeyen
Gözü kör olan şarkıları
Dinlemeyen

Ve yüreğim vardı
Kuş gibi çırpınan
Çırpındıkça yaşamla dolan
Hayata daha çok bağlanan

Öfkem vardı
Tenimden süzülen
Yağmur kadar safi
Akıp giden
Boşluğunu sevgiye terk eden

Hayat kandırdın beni
Dünümü ararım
Bu günün gölgesinde
Geleceğim ipotekli
Senin yalandan günlerinde