Dışlanmış yıldız duruşu var gök/yüzümde
Işıklara muht/aç kentler üşüyor ellerimde
Gelinlik kızlar ölüm içiyorlar sırça taslardan
Güneşi tırn/aklıyor asi bir çocuk sular içinde
Denizler ölüleri yıkıyor tuzla sarmalayarak
Sarıçiçekler asıyor bir adam nehir kıyılarına
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını