Bir yürek öldü kayıp zamanlarda,
Cenazesini kaldıran bile olmadı.
Oysa ne çok dostu vardı bir zamanlar,
Arkasından sadece yalnızlığı ağladı...
Anlaşılmaz gölgeler var o şehrin kaldırımlarında,
Aydınlatmıyor ufkunu ay ışığı, küsmüş.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
''ne kral kaldı ne de tahtlar yerinde
acayip yaratıklar yarattı insanoğlu
oysa Tanrının göreviydi bu
işte bundan bozuldu insanlar,
işte bu yüzden kayboldu değerler,
ADALET YERİNİ BULDU....'' Gerçekten çok doğru bir tesbitte bulunmuşsunuz. Saygılarımı sunarım hocam...
farklı bir adalet anlayışınız var hocam.ama herzamanki gibi hüzün takılıyorsunuz.
değer mi hayatı sevinçle yaşamak varken..
anlatımınızda sırlar gizli...
güzel di....
saygılar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta