Hayat Kahrolmaktan İbarettir

Gülemiyor gül rengi yüzüm
uğrayıp dostlarımın yanına
bir şiir daha yazdım diyemiyorum
koynuna almış acılar beni
sever gibi dövüyorlar

yüreğim sızlar ayrılıklardan
bir ihtiyar gençlik der bakmaz suratıma
anlarım hayat her döneminde aldatır insanı
ama herkes hiç aldatılmadım der nedense

hayattır solar bazen
bazen tebessümler fırlatır en olmadık yerde
ve hep biter sonunda
derler ki
hayat kahrolmaktan ibarettir...