Hayat Kadınlarına Şiiri - Aydın Güler

Her defasında;
üstü örtülü bilinmezlerle
Hayat sınar geçerken onları

Gizini yüreklerinde
Yüzlerce yıldır sakladıkları hüznün imgeleri
Bir suçun gizli failleri gibi
Kör noktalarında donuk kalır yaşamlarının.

Bütün şiddet,taciz ve tecavüzlere karşın
Denizlerin ve karaların bittiği yerde gibi
Uslarındaki silik anılarla
Geçmişten ve gelecekten kopmuş,
Bir zaman diliminde yaşarcasına
Birkaç güzel siyah- beyaz fotoğraflarıdır
Sonsuz bir hiçliğe doğru çırpınan.

Loş spotların yalancı ışıkları altında
Yazgıları ile birlikte yağmalanan
Sermayeleridir kutsanmış çıplak bedenleri.

Zamanların tamda kavramlarını yitirip
Ruhlarını şeytana pazarladığı saatlerde
Alkolden salya sümük olmuş insanlarla
Koşarcasına yürürler,
Gecenin öteki yüzüne doğru.

Ve her defasında ben;
İçimden bir şeyler koptuğunu hissederim
İnsan yanım bin kez daha kanar
Olmayan kızımı,kızlarımı düşünürüm.

Oysa...!
Benim olmasalarda onlar hep vardı
Yüreğimde inceden ve burukça bir sızı
Çokta acı çekerim.

Ne gariptir ki, üstüne üstlük
Onlar beni duyamazlar bile
Beni...!
Beni sadece,
Bir tek hüzünlü şiirler duygulandırmaz ki...