Karın beyazı kaplamış güvendiği dağları, çalınmış yüzünün son perdesi
Kiralık konak gibidir,hakedilir kağıt demir paranın her zerresi,
Hayatın gerçek acısı gerçek üryanlığıdır oyunun bu sona yakın perdesi
Maskesiz balo gibi bu kaçıncı tiksinti kaçıncı nefretin kerresi...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Fahişelik bir bir ritüeldir hayata sunulan; kurban...
fakat diğer kurbanlardan farklı olarak, kasap da kurbanlık kadar sancıyor bu kaos ortamında..
diğer bir değişle, kurbana iliştiği an kirlenerek onunla kaybolur, onda kaybolur gider..bataklığı tanrılarınıza -nefis, para, vesaire- kurban etmeye kalkışırsanız sizi yutar..
hee..
Ruhunuza sahip çıkınız, 'herkes kendi merasının çobanıdır' diyeni dinleyiniz, ruhunuzu üç şiire, beş imgeye vermeyiniz, bedeninizi verseniz bile..!..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta