Hayat Kadını Şiiri - Kanber İhsan Öcel

erkekle kadın adamın şiiri.....
umut her zaman vardı

masal gibi bir düş bir hayaldir hepsi
doğumdan sonrasına kader demişler bu topraklarda
aydınlanma yıllarında arabesk olmuş adı 950 de
balık etli tay gibi fırıldak kalçalı
"bana bir kadın lazım o da bu gece lazım"
kimin kadını kimin kızı kardeşi anası

talep varsa arz da olacaktır elbet pezevenklere
onları sonra yazacağım

kalkar yerinden uğruna öldüğüm kadın insan
daha onbeşinde düşeni de var kırkında kırkbeşinde olanıda
sesi güzel beli ince şiir gibi bir gerdan
yeni dünya düzeninde o da açıldı saçıldı da biraz
şarkılar yapıldı kırkbirkere tasvir edildi
"dam üstünde un eler tombul tombul memeler"

her şey kadın insana yazıldı
hellen için denizler aşılıp turuva atı canlandı tarihte
çıplak omuzların kaç elle tutuldu .....öpüldü...
her seferinde güreş tutulan minder de hep sırtı yerdeydi
kadın insanın

ayak bileğinden tutunda saç teline kadar öpüldü mor ışıklar altında
sormadı hiç bir yalancı dil kimsin.. adın ne...
mutlak itaatla büyüdü zaman içinde
halbu ki o birinin Anası
göz yaşını avuç içine alan oğlan insanın

umut her zaman olmalı olmalıydı bu topraklarda

istiklal savaşında devleşen o değilmiydi kadın insan
birilerinin elbette evladı şimdi telli duvaklı
oysa nede çabuk söyleyiveriyor dil istenileni hop diye yapmayınca
o r o s p u
bu adı küfrü duymayan kulak kadın var mı
kesinlikle birilerimizin sevdiği değil mi acaba
muhabbete adı duyulunca yüreği ağza getiren
anlaşılır olmayan neresi hayatı elinden alınan

erkek kadınlar olmalı artık asi kuvvetli inat
kendilerini savunamayan erkek kadın insanlar
zalim zulum istihkamcıdır onlar

babasız bir kadın insan var mı
bahar gibidir sesi kulakta
kelebek avlarsın sarıpınar kaymakamı gibi (bir filmden)
arabesktir üstlerine kondurulan yakıştırma
acizlerin gücsüzlerin kahpe dillerinde
cennete gidememesini ona bağlamıştır
günahkar namazsız nizamsız er kişi