Hayat Kadın Şiiri - Sinan Özgezer

Bir gün bir köşede bir kadın gördüm
Boynu büküktü gözleri yaşlıydı
Saçları darmadağındı perişan bir haldeydi
Kim bilir kim bilir ne derdi vardı…
Belli ki felekten tokat yemişti o zalim kaderine terk edilmişti

Elleri koynunda başı eğik nasılda hıçkıra,hıçkıra ağlıyordu
Çok şaşkındı çekiniyordu nasılda korka,korka etrafına bakıyordu
San ki peşinde birileri vardı sanki onu kovalayan birileri vardı…

Kahrından tüm vücudu nasılda tir,tir titriyordu
İçindeki feryatları belliydi nasılda yüzüne vuruyordu
Onun o hali gözlerinde ki o çaresizliği
Yüreğimi ciğerimi nasılda parçalıyordu…
Baktım ona baktım dayanamayıp yaklaştım
Ne oldu sana ne oldu kim seni bu hale koydu
Ve başını kaldırıp yüzüme baktı

O masum bakışları o gözündeki kanlı yaşları
Yaktı beni yaktı hem de derinden yaktı…
Yüreğimi ciğerimi parçaladı be parçaladı
O acılı hali o üzüntülü hali beni öylesine etkiledi ki
Dayanamadım kendimi tutamadım beni de Allah’ım beni de ağlattı

Ona yardım etmek istedim derdine derman olmak istedim
Benden sana zarar gelmez benden sana kötülük gelmez…
Ne yaptıysam boşuna uğraştıysam boşuna
Derdini söylemedi bana güvenmedi
Söylemek istediyse de çakmıştım be çakmıştım
Belliydi zaten belliydi sanki yaşamıyor ölü gibiydi…

Onu bu hale koyan evinden ocağından
Koparıp ayırtan söylemeye dilim varmıyor
O kadın satıcılar o şerefsiz pezevenklerdi
Ne olursun üzülme kendini böyle tüketme
Senin hiç bir suçun yok ağlama sen ağlama
kendi kendini mahvetme…

Sen başını dik tut utanma sen utanma
Seni bu hale koyanlar seni bataklıklara
Atanlar satanlar utansın be utansın…
Bırak be bırak boş ver be boş ver
Senin ahın senin hesabın mahşerde kalsın
Sil artık sil o göz yaşlarını sil
Kendine bu kadar eziyet etme
Ne olur beni de üzme…

İster sana be sana günahkar desinler
İster seni kötülesinler ister sana yosma desinler
Kim günahkar kim günahsız bunu hiç kimse bilemez

Bunu bir tek Allah bilir be Allah bilir…
Hiç kimse kolay kolay hayat kadını olamaz
Gururunu aile şerefini beş paraya satamaz
Çaresizce düşen olmazsa düşüren olmazsa
Hiçbir Allah’ın kulu seve seve hayat kadını olamaz.
Haydi kalk toparla kendini toparla
Seni bu halde bırakmak istemiyorum
Bir daha o yollara düşüp
Senin acı çekmeni istemiyorum…
İnan bana inan sana duygu sömürüsü yapmıyorum
Sana yardım etmek istiyorum be istiyorum
İşte sana mertçe dürüstçe söylüyorum
Gel benimle gel Seninle evlenmek istiyorum…

Geçmişi unut her şeyi kafandan sil at
Bırak bu inadı bırak inan sende değil kabahat
Hala benden korkuyorsun hala bana inanmıyorsun
Sana kötülüğüm dokunursa anam avradım olsun…
Hala hayat kadınıyım diyorsun utanıyorsun
Seninle olamam seninle yuva kuramam
Hayatını karartamam diyorsun
Ben seni kabul ettim ben her şeyine razıyım Allah şahidim olsun…
Bırak güzelim bırak senin ahın senin hesabın mahşerde bulunsun…