Hayat Kadını... Şiiri - Ender Pehlivan

Geçen yaz tanımıştım onu,
Bir miktar para karşılığında adı Meyriydi.
Gerçek adını kendisi bile bilmezdi
Azmış duyguların tek adresiydi
Adı Meyriydi, x’ti, y idi…

Daracık bir otel odasında
Kocaman ellerimle değmiştim
Bembeyaz etine, ücreti peşindi…
Azmış duyguların tek adresiydi…

Ve geceydi, loş karanlıklar altında;
Günah işlemeye hazır iki vücut….
Ve yüreğe mıh gibi fişlenen bir zaman sonra,
Azgın duygular durulunca
En azından dumanıyla örtülsün diye günahların üstü,
Yakılan iki ciğara
Ve derin bir çekiş
Ve pişmanlık
Peşinden gelen suçlulukla gelen sohbet;
-“Neden düştün bu yola
Gençsin güzelsin”…..
Ve balyoz gibi cevapların teması;
Ya kocası, ya kardeşi, ya babası……
Veya kaderin bir oyunu….

Ve şehvetli birliktelikten sonra gelen dram…
Belki gerçek, belki yalan
Tek bir gerçek var; kaybolan bir yaşam
Suçlu tek değildir hiçbir zaman
Çığ gibi büyüyen departman
Ve bastırılmış duygular taşıyan adam…

Belki yazdıklarım sürgün edecek beni
Nice gönüllerden,
Belki alkışlanacağım medeni cesaretimden.
Kınanacağım belki, neyi değiştirir ki?
Yapmamlara, etmemlere,
Yalanlara kulaklarımız öyle alışmış ki,
Doğruları esefle kınar olmuşuz…
Dışlamışız gerçekleri…
Ve görünce azmış duyguların tek adresinde
Beklenmedik kişileri,
Ve küçük bir yüz kızartısı ile gelen tebessümleri…

Azmış duyguların tek adresiydi
Meyriydi, X’ti, Y idi…
Ama gerçekti bedenleri
Ve ücreti peşin veren müşterileri….
Sonu gelmeyen günahların, demir pençesi….

28.07.2007