Hayat Kadını Şiiri - Yusuf Kemal Çetin

Sevda dolu yolların,
Sevgi gülü idin sen.
Yağmurlu günlerin,
Akan gözyaşıydın sen.
Her sabah umutla doğan gün ışığı,
Her akşam hüzünle batan gün batımı idin sen.
Hayellerine ne oldu.
İçinde bu kadar,
Hayat Kadınlığımı vardı?
Ben kendine dikkat demeyi,
Boşuna mı? Dedim.
Hani nerde sevilen.
Kaldırımlar senden utanır,
Ucuz kahkahaların,
Sokaklarda yankılanır.
Kara geceler senindir,
Sabahlara kadar........

20/12/2006
çarşamba