Hayat Kadar... Şiiri - Saip Bayridost

Dogdum;
Hayatı ögrendim er geç.
Acısı çok olsa da ögrendim güzel şeyleride.
Az da olsa güzel şeyler hayatımda.
Belki en çok dogduguma sevinmişimdir,
Belki de en kötü günümdü o gün.
Aglayarak başladım bu dünyada yaşamaya,
Öyle de devam ediyor işte.
Gülmeyi sonradan ögrendik,
Aglamayı ise dogustan...
Gülmek istedim,
Hayat 'HAYIR' dedi!
Güldü karşımda.
Belki hayata düşmanımdır,
Belki de hayat bana...
Kim bilir?
Hayat ta gülmüyor belki.
Ona gülme şansı vermiyoruz belkide? !
O da düştü belki de bu tuzaga.
Ne kadar gülerek başlasa da bu dünyaya,
O da aglıyor işte.
Ben de gülmek istiyorum onun karşısında!
Ama yapamıyorum.
Neden Allahım,
Neden hayat kadar acımasız olamıyorum?