Hayat İşte Böyle Bir Şey

Hayat işte böyle bir şey güzelim
Irmaklar bazen hep ters yöne akar
Ağını kaygısız örer örümcek
Boz bulanık seller bendini yıkar
Yine de baharı müjdeler iklim

Takatten kesilir belki dizlerin
‘O vefa rüzgârı esmez mi’ dersin
Gam, sağanak olur yağar çoğu kez
Feleğe talihe sitem edersin
Hüznün uğrak yeri olur gözlerin

Ne gelir elden ki dönüyor devran
Kuşlar nağmede yine her seher
‘Umut’ yaşamanın diğer adıdır
O titrek kalbine değmesin keder
Her varlık aslına erer an be an

El ele, o Aluçlu Dağ’a varalım
Bir akşamüzeri serinliğinde
Kırlangıçlar bir bir dönüp gelirken
Gözlerimiz ufkun derinliğinde
Kar mavisi uçuk düşler kuralım

Uzaktan gelirken sesler akisler
Bir demet menekşe al da eline
-Ki, her şey lahuti yeknesak garip-
Mısralar dizelim dünya haline
Anılar depreşsin, dağılsın sisler

Dağın duldasından aşıp gidelim
Kıvrılıp yol versin Böğürtlen bükü
İçimizde huzur esenlik erinç
Omuzlarımızda dünyanın yükü
Bir elim kalbimde, sende bir elim
Hayat böyle bir şey, işte güzelim!

(Ankara,18.04.2020)