Değer verdik,değersiz olduk.
İnsan dedik aldandık,hayatımıza aldık.
Sıcak kalbimiz buza döndü.
Mutluyuz dedik,hayata gülümsedik,
Ama yüreğimizi güldüremedik.
Sevdiklerimize kıyamadık, kıymaz dedik.
En çok onlar kıydı bize.
Hayatımıza birini aldık,güvendık, sevdik.
Güvendiğimiz,sevdiğimiz yerden aldandık,aldatıldık.
Canım dedik bağrımıza bastık.
Canıma canım diyenler canımızı yaktı.
Herşeye sustuk,sustukça kendini haklı gören vefasızlara denk geldik.
Sabrettik,içimiz yandı.
Gülüm dedik,gülümüz soldu.
Nasılsa varız diye değer görmedik.
Sevilmedik, aldatıldık,kırıldık,yandık,sustuk,solduk.
Çünkü biz görünmez olduk.
Herşeye rağmen hayatta kalıp,
Mücadelemiz devam ettikçe.
Sonunda kötü olan biz olduk.
Ama asla vefasız olmadık...
Kimin yanımızda,kimin arkamızda,
Kimin karşımızda olduğunu görecek kadar da insan kaldık.
Hayat işte..
İyi olanlar olanlar değil,
İyi oynayanlar kazanıyor...
Kayıt Tarihi : 12.3.2025 20:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
03.03.2025 Saat.2.55
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!