Hayat İşte! Şiiri - Döndü Dülger

Hayat işte gülmeyince gülmüyor dostum.
Hem kendini öldürüyorsun yavaş yavaş,
Hemde hayallerini.
Hayat işte sevgiye hasret gideceğini tokat gibi yüzüne vuruyor.
Yüreğini sık boğaz eden niyelerle,
Gözün yollarda kalıyor.
Hayat işte o susuyor sen susuyorsun.
Sesine ses gelmedikçe,
Sen de konuşmaktan hicap duyuyorsun.
Hayat işte muştulara uzaktan bakmakla yetiniyor,
O kaçıyor sen kovalıyorsun,
Tam tutacakken ucundan ikiye ayırıyor yüreğini kalakalıyorsun.
Hayat işte git gide ıssızlığa sürüklüyor.
Yalnızlığını boynu bükük, etrafında ki herkese güvensiz, isteksiz, kırgın yaşıyorsun.
Hayat işte naparsın!
Ne desem boş diye diye,
Umudunu kuru dallara asıyorsun,
Hayat işte dostum! Hayat işte!...