Hayat İşte Şiiri - Düşünce Dünyası

Birgün özleyeceksin bulutu,
Gökkubbenin mavisini.
Bir ağacın altında oturmayı,
Hayat veren güneşi.
Bahar yağmurlarında
Yürürken ıslanmayı.
Dokunmayı, hissetmeyi.
Bir kuşun kanadına konup;
Seyrüsefer yapmayı...
Uçuşan duyguların savrulduğu
Semaya yazdım adını!
Şafak vaktinin ilk ışığı güzelliğine
Sevgileri beledim.
Mahsunluğun çiçeği manolyaya hüznümü,
Saflığımı papatyaya gizledim!
Hayat aldatmıştı, Dünya yanıltmıştı!
Zaman kavramını yitirmiş,
Sevinecek bir yüzüm kalmamıştı...
Bütün alışkanlıklar değişmiş,
Sevginin tarihi damla damla erimişti!
Hayat işte...
Naif duygularla açtığı gözünü
Bozbulanık buğularla kapayıp
Yaşamadan ölmüştü.