Hayat İşte.. Şiiri - Emel Güller

Hayat bazen yorar insanı
Omuzlarındaki ağırlık altında ezilir
Bir beyin fırtınası yaşar insan

Bir sigara yakar
Ağırlıktan kurtulmanın yollarını arar

Önce onu en çok seveni atar sırtından
Onu ne kadar sevdiğini düşünmeden
Ona ne olacağını bilmeden
Ve gider..

Ölür sırtından attığı kara toprağa girmeden
Yavaş yavaş

Hayalleri ölür
Umutları ölür
Aklı ölür
Fikri ölür
En önemlisi de insanlara karşı olan güveni ölür

Bitmiştir artık dönüşü yok
Şimdi kabullenme zamanı

Dön diyemez
Gidişini de hazmedemezsin

Sessiz kalırsın çünkü sevmişsindir
Çünkü canın acıya acıya sen onun
Mutlu olmasını istersin
İçini kemirgenler yerken sen susarsın

Hayat işte en çok en sevdiği vurur insanı
Ve gider..