Hayat Işığım Şiiri - Mehmet Şerif Bulgan

Sen gittiğin günden beri
Güneş doğmadı evime
Saksıdaki çiçeklerim soldu
Sen yoksun diye artık hiçbir şeyi sevemedim
Aldın götürdün içimdeki sıcaklığı
Behey zalim neden yaptın
Oysa ne kadar çok sevmiştim seni ben
Rüyalarımda kabusum oldun
Bakıyorum gökyüzüne
Ben artık seni sevmiyormuşum
Ben senin hayalini
Seni sevmenin bana verdiği hazzı seviyormuşum
Ensemi yakan güneş ışığısın sen
Sana dokunamam nazlı çiçeğim
Kırılıp kopmandan korkuyorum
Sen yanımda olduğun vakit
Korkmazdım gecelerden
Aydınlatırdın gecelerimi
Sen gittiğin günden beri
Karanlık sardı her yerimi
Sen yaz kış yapraklarını dökmeyen ağacımdın
Kışın ortasında bana umut verendin
Sen gittin gideli yaşamıyorum ben
Behey zalim felek neden aldın onu benden
Artık dayanamıyorum
Al götür beni de yanına