HAYATI VE İNSANLARI ANLAT BANA USTA;
hayatta insanlardan bir birine benzer pedrom ama en çokda gariplikleri bir birine benzer. Önce senin inandırırlar her şeyin sonsuz olduğuna, güzel günlere ,mutlu yarınlara, yaşadığına inandırırlar.
Peki sonra usta; sonrası aynı kısır döngü pedro sana can veren cenaze namazını kılar.
Usta biz bize yeteriz,yeteriz pedro uzun yıllardır yettiğimiz kadar birbirimizi yetiştirdiğimiz kadar pedro...
Hem biz usta:yarım kalıp,tam görünmeyi, ağlarken, kahkalar atabilmeyi, ait olmadığımız bu dünya da mecburi yer tutabilmeyi, geçişlerine can vermeyi, girişlerine ölümler seçmeyi hep onlardan öğrenmedik mi usta?
Hayır pedro:biz bu hayatta hiç bir şeyi öğrenmedik ama en çokda kendi kadir kıymetimizi, içimizdeki çocuğun değerini öğrenemedik pedro.
KÜSMÜYÜZ USTA?
Değiliz pedro biz küs kalmayıda öğrenemedik, hala bir yanımız mayınlı tarla ama bahçevanlık yapmaya gönüllüyüz... KBB
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 22:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!