İnsan hep geçmişte kalır, bakmaz atiye...
Değerleri vardır mesela olsun ister aliye,
Anılarla yaşar yer vermez çoğu zaman hayallere,
Hayalleri de küçüktür mesela korkar büyük hayallerden ya olmazsa diye...
Geçmez denen her şeyin geçişine seyircidir,
Hayat serçenin bir damla göz yaşı gibidir,
Bir damla gözyaşı ile ölür, göz açıp kapayıncaya kadar biter,
Anın tadını çıkarıp gerçekten yaşayanlar ise hep ender...
Kayıt Tarihi : 22.12.2021 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Karamercimek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/22/hayat-ile-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!