Hayat İki Yaka Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Bir toprağa, bir yangına batıp çıktın mı hiç?
Uyursun, uyanırsın; uyursun, uyanırsın.
Her kül içinde bir kıvılcım barındırır ey!
Küllerimden doğdum defalarca sancılarla.

Hangimiz kırık dökük değiliz ki hayatta.
Ben ömrümü her gün umutlarla yamıyorum.
Aşk yakandan bir tutsaydı o zaman anlardın
Ödemeyeceğin borca gözyaşı dökmeyi.

Uyanır uyanmaz giyinmen için her zaman
Güneş pencereni, hüzünler aklını bekler.
Kalbimin perdelerini birer birer açıp
Silerim gözlerimdeki nemi hoş zamanla.