Cemiyet bir çalar saat,
Vermedi azıcık rahat.
Arzusu sessiz cemaat,
Hep et sorgusuz itaat!
Madde, uçsuz bucaksız hat,
Vicdanı buradan çıkart,
Olmalı tüm niyetin art!
Esirgeme gerçeği, at,
Sakın ha! Germe kol kanat…
Güçsüze cefa bir sanat,
Yakılır zulüme naat.
Ne kadar etsen de inat,
İstenilen tek kanaat,
Yalnız emrivaki hayat …
Kelepçelendin mi kalpte?
Neredesin ulvi taat? !
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!