Dün gece yazdığım şiir,
Sana yazdığım kitabın son şiiriydi belkide...
Son vedaya yazılmış son şiirdi.
Son bir umuda yazılmış son şiir....
Vay be ne şiirler yazmışım sana...
Gözlerine yazmışım, saçlarına yazmışım.
Belkide en çok kaderimize yazmışım.
Ortak kaderimize...
Yani sen şimdi gittin,
Yani sen bir daha olmayacaksın beklide.
Yani ben bir daha şiir yazmayacağım gözlerinin üstüne.
Keşke gidişinde gelişin gibi dürüstçe olsaydı.
Bu kadar koymazdı beklide.
İlk ayrılık değil ki bu, alıştım ben yenilgi içinde galibiyete.
Dün gece yazdığım şiir,
Bir vedalaşma klasiğiydi beklide…
“Her Şeye Rağmen” hayat devam ediyor yine.
Ben gülümsemeyi düşlerde bıraktım, seni orada bıraktığım gibi…
Sen şimdi gülümse, “Hayat İçin Gül’ümse”
Ben gülümsemeyi rüyalarda bıraktım, seni orada bıraktığım gibi…
Sen şimdi gülümse, içten içe gülümse.
Dün gece yazdığım şiir,
Adına yazdığım son şiirdi.
Kıvırcık saçlarına, gamzeli yanaklarına yazılan son şiir…
Senden bir adım daha nefret etmek adına yazılan son şiir…
Sen kendini bitirdin, ben değil.
Buna da tanıktır tüm şehir
Yeni bir hayat,
Yeni bir kader,
Yeni bir dünya,
Ve yeni bir düşman seni bekliyor gerçek hayatta.
Ama sen yinede “Her Şeye Rağmen”
“Hayat İçin Gül’ümse”
Kayıt Tarihi : 10.7.2013 02:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!