Hayat Hüzünlü Bir Hiciv

Kirlenmiş aynalara baktıkça biçare yüzüm
Bakir bıraktığım denizlerde hüzün dolaşır
Ey acılarıma yön veren yalancı atlas!
Söyle, hangi cehenneme sürülmüşüm!

Soluğum kesildikçe yaşamaya, seni düşünürüm
Dönüşümüyle yüzleşiyor insan, sahnede zulüm
Durmaksızın ruhumuzdan bir şeyler koparıyor hayat
Yittim insan kalabalığında, kimsesizim, öksüzüm

Ölümle körebe oynuyor kullar, dilim gerçeğe tutuk
Özlem sarhoş bir nida, et tırnaktan ayrı, özler ayrık
Bir yanım acıya müptela, diğer yanım soylu nutuk
Uyan Yunus derin uykulardan, sevgiden de koptuk

Acının sarnıçlarında zebaniler, susadık nicedir aşka
Hayat hüzünlü bir hiciv, çıktık meçhul bir yolculuğa
Akıbetimiz bilinmez dava, sürüldük özümüzden ırağa
Kim tersine çevirecek bu ruleti, düşmeden şu bataklığa!