Hayat Hikayesi Şiiri - Uğur Musab Şahin

Aynı döşekte uyuduk beşkardeş,
Kırk ayımız çıkmadan, yürüdük.
Yer sofrasında aynı kaptan yedik,
Aynı ekmek ve aynı aşı bölüştük.

Tek öğretmenli, o köy okulunda,
Eksikti kitap, defter, kalemimiz.
Annenin babanın da, yokluğunda
Bizi büyüten, o yaşlı dedemiz.

Elektriksiz, susuzdu evimiz.
Tek odalı ve sıcak sevgi dolu,
Bize yeterdi, kırık kalemimiz
Çamur ve engebeli okul yolu,

Biz aynı sıralarda otururduk,
Kalemimizle, kitabımız tekti.
Kayıp eşyalardan sorumluyduk,
Bu çok onur kırıcı olan şeydi.

Sonrada o gazi dedem de öldü,
Soğuk bir kış gecesi, yatağında..
Ve bizi devlet yurduna verdiler
Bilmediğimiz,küçük kasabada..

Kimimiz yatılı, kimimiz burslu
Beşimizde okuduk köye inat.
Bir benim o çalışarak okuyan,
Hepsine para veren, kol kanat

Abim köyümüze öğretmen oldu.
Ablam Bingöl adliyesinde savcı,
Ali mimar, küçüğümüz doktordu,
Ben ise Mühendis inşaatçı…
2024