ben yaşayamadım ki verecek bir öğütüm olsun.
farz et ki mor bir menekşeydim,
bağlarında açtım.
gelen çiğnedi, giden çiğnedi.
koca bir ömrü böyle tükettim.
bazen elim kanadı dikene naz ettim,
bazen gülü örseledim, diken bana naz etti.
yani diyeceğim o ki Erzurum dağları gibiyem,
bazen sisli dumanlı,
bezen karlı boranlıyam.
farz et ki hayat dedikleri, bir yudum baldıran zehriydi,
kafaya diktiğim gibi gitti.
cepsiz, kolsuz ve yakasız beyaz bir gömlek giydirdiler,
aha da geldim gidirem.
yaşadıklarımı yaşamaktan saymirem, şikayette etmirem lakin,
ben yaşayamadıklarıma çoğ üzülirem.
benim hikayem ve hayat tecrübemde böyle.
satırlarıma son verirken keyifli vakitler,
derin möhebbetler diliyrem,
eğer ki bu yazdıklarımı da radyoda oğursan çoooğğ sevinirem.
Kayıt Tarihi : 28.8.2021 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sabah saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!