Hayat guzeldir Şiiri - Ulya Erkman

Bir park bankinda oturdum
Kuslari besliyordum
Arkalarda bir yerde iki gencin
Konusmalarini duyuyordum
'Hayat guzeldir dogrusu' diyordu
Bir tanesi
Hayatindan memnundu anlasilan
Yoktu zahir bir endisesi

Dusundum derin derin bu cumleyi
'Hayat guzeldir dogrusu'
Ama kime gore guzeldir?
Bes cocuk sahibi isini kaybetmis
Bir adamami?
Sokaklarda pirti pirti dolasan
Kimsesiz cocuklara mi?
Kisin karton kutular icinde yatan
Yoksullara mi?
Cephede bosu bosuna olen askerin
Anasina mi?
Liste uzar gider

Hayat tabii guzeldir
Zenginsen paran
Varsa
Yasiyorsan istedigin gibi
Tasalanacak bir sebebin
Yoksa
Ya bir felaket yasanirsa
Bu ailede
'Hayat guzeldir ' levhasi
Devrilir bir saniyede

Demek kimse icin hayat
Devamli guzel degildir
Insanlara gore degisir'Hayat guzeldir
Demek
Kimisine en ufak bir hadise bile
Hayat ne guzel dedirtir
Kimisi muhim bir hadiseyle tatmin olmussa
Hayat ne guzel diyebilir

Dusundum kuslarimi beslerken
Belki basit bir durum ama
'Hayat yine de guzel' dedim
Kuslarim ekmeklerini yerken