Hayat Güneşi Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Arkama baka-baka giderken ecelime
Kalanlara şaşırdım ölümsüz gibiydiler
Düşündüm desem mi ki dönüp birkaç kelime
Herkes telaş içinde elemsiz gibiydiler.

Akşam güneşi gibi geçti ömür ufûle
Meğer dünya fâniymiş söylesem de nafile
Bir yere yazın dedim aldırmadı kafile
Kâtipler çoktu amma kalemsiz gibiydiler

Hâlbu ki malı mülkü bırakıp gideceğiz
Ne bağ baki ne bahçe ne de düğünlük çeyiz
Neymiş gerçek ayrılık sonunda göreceğiz
Dedim ama bilen çok ilimsiz gibiydiler.

Çalışıp kazanmışlar hatta ünlü olmuşlar
Üstelik hevâ heves dünyalığa dalmışlar
Eşya dolmuş evleri hep ayakta kalmışlar
Tavanlar da döşenmiş kilimsiz gibiydiler.