Hayat gül ormanı değil be kalbim
Ne olmuş yani boşa çarpıyorsa kapakların
Gün-güneş kokmuyorsa seherlerin
Sonbaharda açtın elbet üşüyeceksin
Sen iki mevsimli kutuplara doğdun aptalım
Uzun soğuk geceler altı ay nöbetlerin
Ayaz-güneşli altı aylarda sefaletin kursağındasın
Hayat dediğin bitince diner sızıların
Kimi kalpler yazısız doğar delim
İki elin bir de kendin
Bir başına gönülle seyran edemezsin
Çünkü çok uzağına düştün sevdanın
Sus, sus artık dertlim
Uçsuz kara kozalar hücrelerin
İpek çarşaflı geceler ummakla yitti ömrün
Zamanı gelmedi mi daha son kibritin
Kayıt Tarihi : 7.3.2003 00:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!