Hayat Gölge Gibiydi Şiiri - Nezaket Toraman

Sevdikçe bağlandıkça,
Kaçıyordu ipin ucu..
Beceremiyorduk tutunmayı.
Martı kuşlar sabahın ayazı kısmet ararken,
Durup düşünmeli!
Düşündükçe çözülen hayata.
Düğüm atmalı üst üste
Acıdan kaçmak gibi..
Sevgi yazıp maviye boyamalı
Gölgeden kaçmalı güneş vurmalı.
Yaşanmışlıkları unutmalı,
Nede keyifle öter bilir misin..
Ağustos böceği umarsız,
Ah keşke!
Bir parça ondan ders almalı..
Deniz coşmalı yürekte,sevgiyi çağırmalı
Bir avuç su olmalı
Deryayı görmeli onda.
Hayat gölge gibiydi,
Unutmalı sımsıkı bağlanmalı
Bu sefer erken esmemeli rüzgar
Yarım asra sünger çekmeli
Yeniden yaşamalı!
Detaysız doyasıya severek,
Düşler kurmalı sevecen ince zarif..
Bakışlarında düşünen biri olmalı,
Avucunda ki suya birlikte kanmalı
Bir tutam mutluluk yeşil mavi olmalı..
Gönül kuşlar gibi. hür ve masum
Hayat gölge gibiydi takipte unutmalı
Buz kesmemeli bu defa ellerim
Hayat bitmeden.yaşanmalı
Sıcak olmalı avuçlarım, bahar olmalı..
16/5/2003