Hayat Gibi Şiiri - Alperen Yılmaz

Canımı iste benden, bırakmamı isteme.
Seni sevmek aşk değil daha çok hayat gibi.
Kesif bir çay kokusu geldi, sindi üstüme.
Ab-ı hayat tamam da, zehr-i mey bayat gibi.

Adını karanlıktan, kirden ayıklıyorum...
Sabahlara çıkmıyor, her dem uyukluyorum.
En külfetli selamı bana verse Azrail,
Sıratın eşiğinde seni sayıklıyorum.

Ötelerden, gönlüme naif bir ahenk geldi.
Ben sararıp solarken, gözlerine renk geldi
Bakıyorum öylece, soluksuz, arkasından
Sonu farklı iki yol birbirine denk geldi.

Açıkça söylüyorum; saklamakta fayda yok;
Gözlerinin ışığı yıldızda yok, ayda yok…
O gözler bitişime sebep olsun, dert değil.
Eğer konu sevmekse benim gibi şeyda yok.

Benimki pervanelik; zulme can atıyorum.
Gülü dikenle sevip, aşkı kanatıyorum.
Gözlerimi dünyaya ebedi kapatıyor,
Ömrümü kara sevda ile yönetiyorum.