Dağ gibi yükselen hırçın dalgalar,
Hayat gemisini yuttu yutacak.
Suyun ısında bak insan evladı
Bu ateş canını yaktı yakacak.
Kaptan bu tufanda rotan nereye,
Bu gemi çıkarmaz seni karaya,
Bir akıntı alıp sert bir kayaya,
Akılsız başını çarptı çarpacak.
Fabrikanın tüten kara dumanı,
Nasılda kuruyor yağmur ormanı,
Paran neye yarar tufan zamanı,
Kızılca kıyamet koptu kopacak.
Celal bu uygarlık doğaya karşı,
Kötü kaybedecek bu son savaşı,
Yıktı gök kubbeyi deldi de arşı,
Başımıza taşlar yağdı yağacak.
Kayıt Tarihi : 30.9.2017 01:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/30/hayat-gemisi-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!