Evlilik dört mevsimmiş, deneyenler bilirmiş,
Zevkini ve kahrını öğrenenler çözermiş,
Zamanı, paylaşımı, düzeni öğretirmiş.
Sevgi saygı var ise, dört mevsim de sürermiş.
Örnek insan denilen, adam gibi adammış,
Çalınmayan kapının tokmağına vuranmış,
Yıllar almış götürmüş, o dostluklar kalmamış,
Aslını kaybetmeyen sızma zeytinyağı kalmış.
Gülen gözler yaşlıya teselliyle bakarmış,
Yaşamının haddini aştığını anlarmış,
Doksan yaşından sonra acımasız yıllarmış,
Ömrümüzün son demi, misafirlik bitermiş...
Kayıt Tarihi : 20.1.2018 16:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)