Hayat duymadı onu Şiiri - Burcu Erten

Hep söyleyecek bir şeyleri vardı hayata
Göğsünde yalnızlık cesetleri…
Ceplerinde taşırdı gülümseyişlerini
Onları sunacak birilerini arardı
özlemleri boyardı dudaklarını
Kırmızıydılar hep
Ama bilmezdi aşkın rengini
Hayal etse de bazen, utanırdı…
Korkmak isterdi bir şeylerden ama
insanların korkuları ya akraba idi ona
Ya da bilmezdi bazılarını, ne demekti
Saatlerce balık tutanlara bakabilirdi
Kıskanırdı denizi
tuzun suyla kucaklaşışını da…
Söyleyecek hep bir şeyi vardı hayata
Çoğu zaman tam seslenecekken sesi silindi
ya da duymadı hayat onu
Arkasını döndü
Ve gitti…