Hayat Durakları Şiiri - Nesrin Özdemir 2

Birlikte yol alıyoruz hüzüngülüşlü düşlerden .
Bir hüzünkıran yürek atıyor sol yanımızdsa.
Sağımızda, cephesiz kardeş zulmü zaman.
Ve elinde kalan son bir gönül yarası.
Ne zaman göğe açsam avcumu uçacak gibi.
Sevdalardan birlikte yol alıyoruz.
Tenhalarında yalnızlıkların uçuştuğu kalabalık kuytu köşelerimizle
Ucu bucağı olmayan diyarlardan soluyoruz nefesimizi.
Nicedir buğulu bir cama.
Kaldırımlara düşmüş yüreğimizi yolların sarı sonbaharından demliyoruz.
Her akşamüstü bu saatlerde...
Bakışlardan gizlenen kimi kez duyulmaz sesi yüreklerin.