bir gün gelirsem rüyana
kapılır gidersin sevdama
umut ışığında çare beklersin
hayata dönmek için ferman beklersin
ferman olursa gönlünü kaptırır gidersin
bir umut, bir kıvılcım yeter dersin
benim olacak dersin sahip olmaya çalışırsın
gönlünü kaptırıp gidersin
hayata dönmek için ferman beklersin
yanan bir mum gibi umutlar yavaş yavaş tükenir
her gün biraz daha erirsin, yandığını farketmezsin
sen o mum sun işte, yavaş yavaş yanar kül olursun
ferman olmadan eriyip gidersin yok olursun
Kayıt Tarihi : 27.2.2018 11:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
15 yaşında aşık olan kardeşimin kaleminden.hoşuma gitti bende burada sizlerle paylaşma istedim.
![Gebere Jeksen](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/27/hayat-donmek.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)