Hayat Doğrusu Şiiri - Kürşat Uçar

aklım hangi yoldan alır beni,hangi yola götürür bilinmez.bu çıkmazların sonu,adı üzerinde bir yerdedir.

hayat doğrusunda orijin yani başlangıç noktamız,kaçımıza göre doğumdur,
kaçımıza göre aşk
kaçımıza göre....

hayat doğrusu sayı doğrusu gibi değil.sonsuzluğa uzanmıyor.gerçi 'son'umuz kaçımıza göre ölüm ki?
bugün bu çıkmazların ilacı, sorgusuz sualsiz inanmaktır yine.yeni çıkmazlar için.zaten hayat yenilgilerden sonra,daha iyi yenilmek çabası değil midir?

hayat doğrum yenilgiyi gösteriyor.orijinin yani yeni bir başlangıcın solunda,negatif...
eksileri artıya çevirmek,sonra yine eksilmek,kendimizden...

hayat 'gün'ler gibi...her başlangıca yeni bir gün diyebiliriz.ve beraberinde gelen yenilgiye de gün batımı...güneşin karanlığa salınımı.
ve şu genel başlangıç ve yenilgimizi de tek bir güne indirgeyebiliriz. yani bitimli hayat doğrusuna da bir 'gün' diyebiliriz.

şimdi bende parçalı bulutlu bir gökyüzü var...karanlığa hazır değilim.toprağım kurak...
doğru düzgün güneş görmüş değilim üstelik.
bulutlar dahi yalan,hidrojenle oksijeni bir arada görmüşlüğüm de yok...

içimde deniz
göz yaşları...