Hayat Dilsizdir Şiiri - Yusuf Kemal Çetin

Çok suskunsun.
Seninle,
Neden konuşamıyorum hayat.
Aslında biliyorum,
Sen dilsizsin.
Seninle,
Yalnızca aklımla iletişim,
Kurabilirim.
Oda seni anlamaktır.

Seni anlamak adına.
Kendimi mutlu hissettiğimde,
En büyük mutluluğum,
Başka birini neşeli görmek,
Olduğunu anladım.....

Sevipte evlendiğinde,
Mutlu olamadığında,
Bir bebeğin,
Evlilik sorunlarını çözemeyeceğini,
Gözlemledim.....

İnsan,
Evleneceği eşini seçerken,
Önceliğim kişilik olmalı derken,
Bir yandan'da,
Kendisinden daha sorunlu birisiyle,
Evlenmesinin en büyük hata,
Olacağını doğru buldum....

Güzel dostluklar kurduğunda,
Karşı taraf seni anlamadığında,
Ona veda edip,
Sessizce,
Hayatından çıkmam gerektiğini öğrendim.....

Çalıştığın iş yerinde,
Maddi ve manevi sorumluklarının varken,
İş yerinde,
Romantik ilişkilerin aranma'masının,
Olması gerekenin olmasına inandım.....

İnsanlara iyi davranmanın,
Hiç bir maliyeti yokken,
En büyük yarışın,
Meleklerden daha iyi olmak için,
Yaşamanın en iyi düşünce olduğunu,
Verilen bu şansın değerlendirilmesi,
Ve sonuçunda en iyilerden olup,
Cennete girmeyi hak kazanmaktır,
Hayatı anlamak.....

07/10/07
pazar