Hayat Devam Ediyor

Yürüyorum yavaş yavaş, günün ilk ışıkları,
Yürüyorum düşünerek, akıp giden yılları.
Sokaklarda koşuşanlar bin bir telaş gidiyor,
Kimi dükkan, kimi tezgah, işine yetişiyor

Yürüyorum, belediye vazo ve Küçükçarşı,
Karşımda Döner Gazino, gururla şehre karşı.
Bir garsonun uzattığı çay bardağı elimde,
Dinleniyor emekliler, Menzilhanı önünde

Bir emekli anlatıyor, geçirdiği günleri
Bir başkası seyrediyor, caddeden geçenleri
Kimi dalmış düşünüyor, o eski anılara
Kiminin parmaklarında küllenmiş bir sigara

Yakasında boyun bağı, ütülü pantolonu,
Makamında oturuyor, yanında telefonu.
Bir bakan aradı diyor, Daire Müdürüyken
Zaman zaman da dalıyor, o günleri yaşarken.

Senelerin yorgunluğu, çökmüş omuzlarına,
Gençliğinden ne kalmışsa, dökülmüş saçlarına.
Bakışlarıyla okuyor, sanki yıllara meydan
Yüreğindeki heyecan sığamıyor kabına.

Akşamın son ışıkları bu yarış hiç bitmiyor,
Kimi mutlu, kimi mutsuz hayata direniyor
Her sabah yepyeni bir gün, doğacak belki ama,
Nedense bu seneler hep, çok çabuk tükeniyor.