Mevsim kış
Kendi kıvrımlarını çizmiş bir yol
Bulutlu bir gökyüzü
Kapkara yellerin önünde sürüklenip giden bir yaprak
Göğsünü açmış yalancı serinlikler için
Güneşi itmiş elinin tersiyle
Gözleri kapalı
Zaman elbet dolar tercihlerin akrebinde
Suistimal yelkovan
Küçük alarmlar büyür
Gerçeğin aynaları pusludur
Yürekten ziyade göz ister görecek
Ve saat çalar
Süre bitmiştir
En sağlam yerinden kopuşu başlar yaprağın
Aniden tansiyon yükselir yürekte
Düşmek tek çaredir
Düşülür
İlkbahar çiçekleri solar bahçesinde gönlün
Umut kaybolmuştur
Hüzün tozları kaplar ne yaptımları
Değer kelimesine sorular iliştirilir
Yapılmışsa değmiştir kurguya
Ve yol gidenin ardından bürünür yine
Sessiz ve kimsesiz bir uykuya
Güneş batar
Şeklindeki farkla hayat devam eder
Dilerim giden de kalan da
Hep gülümser
Kayıt Tarihi : 21.12.2011 11:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!