Gözyaşı değildir yürek acısı
Kimlere anlatsam anlar acı yaşımı
Kuşlar konmuş paylaşmışlar aşımı
Yalnızlık öyle garip, öyle burukmuş insan,anlatamadım...
Paylaşmayı denesem, başaramadım
Başımı yaslayacak omuz bulamadım
Eller bayram derdinde, ben mahsun kalakaldım
Yalnızlık öyle garip, öyle burukmuş insan, anlatamadım...
Geceler düşman oldu, uykularım çalınmış
Herkes bir çatı altında toplanmış, sobaları yakılmış
Bilmem,alnımıza hangi yarım sevda yazılmış
Yalnızlık öyle garip, öyle burukmuş insan, anlatamadım...
Adımız anılmış dost sohbetinde,
Belki bir sokak başında, belki kır kahvesinde
Özenmiş yaşantımıza niceleri bizi bilmesede
Yalnızlık öyle garip, öyle burukmuş insan, anlatamadım...
Bilirim artık şiirimin bitmesi gerek
Öyle demiş büyükler bu günlerde geçecek
Gün olur, devran döner yüzler artık gülecek
Hayat dersi pek zormuş, bu güne dek bir bunu anladım! ...
Kayıt Tarihi : 27.1.2004 00:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Ethem Bingül](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/27/hayat-dersi.jpg)
ellerinize sağlık tam bu zamanın şiiri olmuş.
Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (8)